Su anda disaridaki havayi tarif etmemin pek bir imkani yok gibi;kelimeler kifayetsizken ruhum da oksijensiz sanki...Oysa ki 4 sene önce bu günlerde buradaydim ve hava inanilmaz güzeldi.Güzelden kastim apaydinlik,bulutsuz;haliyle günesli ve bir o kadar da soguk...Soguga asla karsi degilim,aydinlik olmasi yeter günlerin benim icin.O zamanlar da kaderin oyunu bu ya,Isvicre bana bu en-belki de tek-igrenc,katlanilmaz yüzünü göstermedi;bosuna degilmis S.nin hayretler icinde "ne kadar sanslisin,hic böyle bir subat ayi yasamamistik" demesi.Su anda her seyin farkindayim ve bizzat yasiyorum son 3 kistir.Hemen hemen insanda yasama sevinci birakmiyor diyebilirim.Abartmiyorum söyle ki;kis aylarinda gerceklesen intihar vakalarinda birinci siradaymis bu ülke.Uzat elini depresyon ben geldim hesabi...
Evet su anda havayi tarif edecek gücü buldum kendimde.Gri,sisli,islak,soguk,basik;gökyüzü sanki apalcak...
Aynen böyle...
Peki ben?
Duvarlari ahsap olan kutu gibi evimdeyim.Ev de pek aydinlik degil yani..Allahtan karsimdaki bu beyaz ekran var,olmamasini düsünemiyorum zaten.
Elbet gececek;gecen kis nasil gectiyse bu da öyle gececek.
Kisin sonu bahar mi bakalim.Kasvet yagmurlari mi yoksa?
Yoksa yari yariya mi,sunun gibi:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder