21 Şubat 2011 Pazartesi

Benim Kadar Tas Düssün Kafana 21 Subat!!

   21 Subat'tan kastim,bugün.Yani Subat''in 21'i olmasinin hicbir anlam ve önemi yok hayatimda.Muhtemelen de olmayacak,Ama bugün nasil bir gündür arkadas!Sinirlenerek uyandim.Hatta söyle desem daha dogru olur:Sinrimden uyandim.O kadar gicik bir ruh halindeydim ki uyanmak zorunda kaldim.Uyanmayi birak yatak batti her yerime,yatmak ne mümkün;kalktim...
   Kalktim da n'oldu?O zamandan su ana kadar düz giden hicbir sey olmadi neredeyse.Her sey mi tersine gider?Sen misin erkenden valizini ve sirt cantani hazir etmek isteyen?Evet,benim.Simdi yazacagim her maddeyi,yüzümde patlayan tokatlar gibi düsünün:
-Camasir makinesinin sapitmasi.Sapitabilir,eyvallah ama benim bunu  bir bucuk saat sonra farketmis olmam,bu da yikandigini sandigim camasirlari almaya gittigim zamana denk gelir.Kapak acilir islak islak kokusmus beyazlarla karsilasilir.
-Sinir katsayim buz gibi bodrum katinda 35'e katlanir.(camasir makinesi buzz gibi bodrum katinda ve bu bodrum bize ait degil bu nedenle makineye ulasmak icin ev terligi cikarilir,disar terligi girilir,kapi acilir,disari cikilir,deli gibi dolu yagarken ufak tefek nasip alinir ve asagi inilir-Dikkat bu bölüm en azindan 10 kez tekrarlanacak.Bölümün adi "in" olsun,her seferinde uzun uzun yazmayayim. )
-Makinenin ayarlarini sifirladim ve yeniden baslattim."Ohh be oldu,kaybettigim bir bucuk saat olsun n'apayim" dedim(safca) ve yukari ciktim.
-Bari o arada su valizini de aradan cikarayim,kuruyan camasirlari sonra eklerim dedim.Dolabin kapagini actim,kiyafetleri ayiklamaya basladim,bir sagdan bir soldan aliyorum kararsizlikla.Sag-sol dedigim,sag askilik,sol raf,kapilar da sürgülü,sagi actin mi sola kayiyor,solu actin mi saga.Ama ne olduysa bir anda oldu,paldir küldür,cat,pat  iki kapi birbirine kenetlendi üstüste gelecek sekilde...Isimi gücümü unutup ona sardim ama yok kaldi öyle.Neyse bir sekilde valizi ayarladim sira geldi yikanmislari almaya.
-in-Makinenin kapagini acmamla -bir kez daha- bir bucuk saat kaybettigimi gördüm.Dedim ki,senin anani avradini pazarda göreyim insallah!Basladim makineyi kurcalamaya.15 dakikanin sonunda sorunu anladim;makine suyu aliyordu ama ayni zamanda da bosaltiyordu,yani kalburunda(??) su tutmuyordu,haliyle de "aa suyu bosalttigima göre bittim ben,evet evet stop" diyordu.Yani bana göre makine bozulmustu,daha fazla ugrasmak istemedim,bir de denyo ev sahibiyle ugrasamazdim bir haltlar yersem..Ben de ne mi yaptim?
-Islak ve artik gercekten kokusmus camasirlari aldim eve cikardim.Bir kovayi küvete koydum (her an carpilabilirim cünkü 2 karislik dus alinan kareye küvet dedim,tövbee!) ve bütün camasirlari teker teker duruladim.Teker teker sIktIm ve teker teker astim.Kurusun da sonra da yikanir mantigiyla,islak muhafaza edemeyecegime göre.
-Bu zaman zarfinda sinirden olsa gerek seytan dürttü ve dedi ki "kiz hani o 2 kazagi mutlaka yikaman gerekiyordu,yarina kurusun deye,git de bir daha kurcala makineyi,belki de yünlü programi calisiyordur,hadi kiz denesen ne cikar?" Himmm...
-in
-Özet geceyim,bir mucize oldu (salterden kapat,suyu kes,bir daha baslat,basinda bekle,ayni sey olursa zaman kaybetmeden al) ve makine suyu tutmaya ve yikamaya basladi!!Üzülem mi sevinem mi bilemedim,o bir saat boyunca belim koparaktan dere kenari camasircisi olmam bir hic icindi.Nokta...
-"Bugün kendin icin ne yaptin?"  diye soraraktan kendime mandalin suyu sikmaya karar verdim.1 mandalinden 1 ml cikmasina aldirmadan  devam ettim,sonuc: Yarisi döküldü bardagin sakarligimdan.Anladim ki bundan yana da sansim yok,ver elini bulasiklar.En azindan bunda bir sorun cikmadi derkeen 40 dakika gecti ve:
-in
-Bingo!Kazaklarim yikanmis,durulanmis ve sikilmisti!Ceylan gibi sekerekten yukari ciktim ve sevincim cok kisa sürdü.Gördügüm manzara: pis ama sanki temizmis gibi asili beyaz camasirlardi.Hepsini teker teker topladim attim sepete.
-in
-Özet geciyorum camasirlar gercekten yikanmaya basladi!Ama bu sefer isi sansa birakamazdim,önümdeki bir bucuk saat boyunca bunlari yaptim:
-in
-in
-in
-in
...
   E aksami da ettim ya ,bravo bana ne diyim.Kaldi mi 2 gün?
   23 Subat sahahi Izmir'e gidiyorum 5 ay aradan sonra.Hem cok uzundu hem de cok kisa.Hayat böyle geciyor olsa gerek.Ne zaman 27 oldum da sinirli bir ev Hagnimi oldum,dimi ama?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder